Z Zębalowej do Jordanowa
Zn. żółte, ok. 2—2,5 g. Schodzimy 313 ze szczytu najpierw przez polanę, a następnie leśną dość stromą, kamienistą drogą, docieramy do skraju lasu, gdzie ukazuje się oryginalny widok pogmatwanych lasów, pól, osiedli, wzgórz i parowów z dalszymi planami wzniesień. Dobrze jest przyjrzeć się stąd naszemu szlakowi, który będzie przewijać się poprzez ten zawiły orientacyjnie krajobraz. Znaki wiodą od brzegu lasu w prawo w dół między płotami, a następnie skręcają w lewo i zupełnie gołym terenem (trudność w umieszczaniu znaków) prowadzą wśród pól w stronę widocznego osiedla. Są to najwyżej położone domy Krzeczowa, pod rozłożystymi drzewami, zwracającymi uwagę. Kilkaset metrów przed nimi skręcamy z naszej polnej drogi w prawo i ukosem dochodzimy do osiedla. Tu skręcamy w prawo (na zach.) i wśród pól dochodzimy do poprzecznie biegnącej drogi kołowej z Łętowni do Krzeczowa. Przekraczamy ją i dalej wśród pól, przecinając poprzeczne ścieżki, stale w ogólnym zach. kierunku, płaskim grzbietem wśród szerokiego widoku zdążamy ku widocznemu triangułowi Kowalówki (597 m). Ścieżka pozostawia go po prawej stronie i wchodzi w rzadki las, którym obniżamy się łagodnie do potoczku Malejów. Przekraczamy go i wkrótce dochodzimy do zabudowań Chrobaczego, przy drodze z Łętowni do Jordanowa. Drogą tą w lewo ok. 2 km do przyst. PKS w rynku. Niedaleko znajduje się st. tur. PTTK w domu Ireny Pacut, Rynek nr 25a (15 MN).
