Z Przeł. Spytkowickiej na Żeleźnicę
Zn. niebieskie, ok. 2,5 g. Z przełęczy podchodzimy łagodnie na wsch. brzegiem lasu. Z prawej strony gołe zbocze daje wgląd w rozłożony wzdłuż szosy Podwilk i źródłową doi. Orawki, z niewidoczną w dole wsią Podsarnie, poza którą na pd. od nas wznosi się rozłożysty Wielki Dział (936 m). W miarę posuwania się na wsch. rzednieje las z lewej strony i widać na pn. Spytkowice, położone- wzdłuż szosy. Grzbiet nasz, płaskimi polami skręca na prawo na lesistą Łysą Górę (805 m). Ścieżka wiedzie teraz malowniczym lasem z prześwitami w obie strony (z prawej strony w dole górne chaty Podsarnia, do którego dojść można wyraźnymi ścieżynkami). Od Łysej Góry, ścieżka nasza przybiera kierunek pd.-wsch. i lasem oraz otwartymi polami, to znów skrajem lasu z widokiem na domy wsi Harkabuz (nazwa pochodzi od zbiegłych tu z początku XVII w. z majątku Kaspra Zebrzydowskiego harkabuźników) oraz na wznoszące się nad nią od pd. wzgórza (940 m) z wielką wieżą pomiarową. Wychodzimy z lasu i łukiem zbliżamy się ku widocznemu już stożkowatemu szczytowi Żeleźnicy. Na koniec ścieżka skręca na pd., mija kapliczkę i podprowadza do osiedla przynależącego do Bukowiny Podszkla. Nie idziemy jednakże w prawą stronę osiedla, lecz ścieżką z lewej podchodzimy do stóp lesistej Żeleźnicy, piętrzącej się w lewo nad nami. Doszedłszy do działu, skąd widać na pd. wieś Odrowąż, skręcamy ostro w lewo i stromo pniemy się lasem na szczyt Żeleźnicy. Można go wyżej obejść trawersem z lewej strony, lecz warto wyjść nań dla pięknego i oryginalnego widoku na Tatry i Orawę.