Magurka
Popularne wzniesienie nad Suchą, znane przede wszystkim turystom zdążającym z Suchej do Zawoi lub przez Kiczorę na Jałowiec. Ulubione miejsce wycieczkowe mieszkańców Suchej, w lecie i w zimie, cel częstych niedzielnych wycieczek z Krakowa. Z pd. zbocza, gdzie usadowiły się liczne osiedla, podchodzące aż pod sam szczyt — piękny widok na pd., gdzie ciągnie się całe pasmo Polic i Babiej Góry. Na pn. stronie nad doi. Zasypnicy st. tur. PTTK w domu Pytlowej. Ze Suchej do Zawoi. Zn. czerwone, ok. 3—3,5 g. Ze st. kol. 212 skręcamy w prawo drogą ku Lachowicom, lecz zaraz po kilkudziesięciu metrach skręcamy w lewo w uliczkę między domami i podchodzimy na pd. na gołe zbocze, ku wpadającej w oczy kępie modrzewi. Osiągnąwszy ją, podchodzimy dalej rzadkim lasem, mijamy osiedle Kubasiaki i wyżej Podksięże. Przy nim skręcamy w lewo i natrafiamy na drogę leśną, którą poziomo przez las dochodzimy do leśniczówki Grzechynia (po prawej stronie). Minąwszy ją, jeszcze dalej drogą leśną aż do skraju lasu, skąd otwiera się rozległy widok na pd. na Pasmo Babiogórskie ponad doi. Skawicy oraz na niedaleką stożkowatą Kiczorę ną pd. zach. Jeżeli chcemy wyjść na sam szczyt Magurki, należy zejść w prawo i zboczem podejść obok osiedla Magury do grzbietu i widocznej wieży triangulacyjnej. Można również zboczyć ze szlaku czerwonego jeszcze wcześniej, między osiedlem Podksięże i leśniczówką i od razu iść- na zach. grzbietem wprost na szczyt. Mijamy osiedle Magury i schodzimy na pd. polną drogą do grupy domów na długim obniżeniu grzbietu między Magurką i Kiczorą — nazywają je w części pod Kiczorą, Przysłopem — gdzie natrafiamy na poprzeczną drogę wiejską, wiodącą skrajem osiedla, grzbietem z pn. wsch. na pd. zach. Na przedłużeniu tej drogi piętrzy się Kiczorą. Osiągnąwszy tę drogę, skręcamy nią w prawo. Skręcając w lewo na wsch. zejdziemy do Grzechyni i Ma kowa lub przez Malikowski Gron (760 m) i Skupniówkę (638 m) do Białej i Juszczyna — patrz szlak nr 216. Wspomnianą wyżej drogą idziemy połogo w kierunku osiedla na Przysłopie, spotykając po drodze odgałęziające się zn. czarne (nr 212), które obok st. tur. sprowadzają w doi. Zasypnicy i do Suchej. Podszedłszy zn. czarnymi ok. 800 m w kierunku pn.-zach. dojdziemy do osiedla w siodle między Surzynówką (800 m) z lewej strony a Magurką z prawej, a stąd w prawo na pn. wsch. na szczyt Magurki z wieżą. W kierunku pd. można z osiedla na Przysłopie zejść w doi. Kalinki i nią do przyst. PKS Zawoja Fujacy. Wśród zabudowań przysiółka dochodzimy do miejsca, gdzie połogi dotąd grzbiet stromo spiętrza się na Kiczorę i zaczynają się zn. żółte (nr 203, ok. 2,25 g.). Bardzo krótko wspólnie z nimi, po czym zn. żółte wspinają się w górę, a nasze zbaczają w lewo i popod lasem trawersują pd. stoki Kiczory, przekraczają potoczek, niewielki grzbiet z kapliczką i osiedlem Zające i zaczynają schodzić ukosem koło zabudowań zboczami Surmiaków Gronia (764 m), kamienistą drogą polną ku dolinie potoku. Osiągamy jej dno i arogą wśród zabudowań do pot. Skawica i gospody GS. Przyst. PKS Zawoja GRN, w odl. kilkudziesięciu metrów w lewo w stronę kościoła (ok. 1—1,25 g.). Tu też początek zn. zielonych (nr 190) na Krupową Halę. Chcąc dotrzeć do Wideł, gdzie zaczynają się wszystkie szlaki bezpośrednio prowadzące do schr. na Markowych Szczawinach, idziemy lub jedziemy autob. PKS w górę doliny ok. 4 km.
