Pasmo Polic
Najwyższym szczytem tego długiego, ok. 20 km liczącego grzbietu jest Polica (1367 m), zw. często przez lud Police, jednakże głównym celem wycieczek bywa halne, szerokie siodło z niewielkim, lecz przytulnym schr. PTTK. Dla hali utarła się nazwa Krupowa Hala, jednakże nie jest to ścisłe, gdyż nazwa ta odnosi się do szczytu (1247 m) na wsch. od siodła. Sama hala ma nazwę Kucałowej Hali (ok. 1080 m), w części opadającej ku pn., zaś w części wystawionej na pd. gdzie znajduje się schronisko ma nazwę Sidzińskie Pasionki. W 1936 r. Oddz. PTT w Jordanowie zbudował tu schronisko, które przyczyniło się do wzbudzenia zainteresowania pasmem Polic, wówczas mało odwiedzanym. Budynek spalił się w czasie II wojny światowej. Dopiero po niej z inicjatywy Oddz. Krakowskiego PTTK w innym nieco miejscu powstało nowe schronisko. Roztacza się stąd piękny widok na Tatry, ponad sfałdowaną działami Orawą i Podhalem. Na bliższym planie rysuje się Pasmo Podhalańskie z lesistym Czyrńcem (1318 m) na pd. zach. Spod schroniska opada w dół zwór źródłowy Psiej Doliny, podchodzącej drugim źródłowym potokiem pod szczyt Policy i Czyrńca. Na pd. wsch. nad niewidocznym wylotem Psiej Doliny wznosi się samoistny Kiełek (960 m). Szerszy widok otwiera się ze stożkowatej trawiastej kopy Złotej Grapy nad schroniskiem, stąd bowiem widać cały pn.-zach., pn. i pn.-wsch. horyzont z Pasmem Jałowieckim na pierwszym planie nad doi. Skawicy, za nim dalekie grzbiety Beskidu Małego, a ku pn. wsch. niespokojny krajobraz grzbietów zach. części Beskidu Średniego.
